TBT en net niet op tijd voor kerst.

Als een project bijna af is heb ik de neiging om het een beetje af te gaan raffelen. Zo jammer, want daardoor verpest je soms al je harde werk. En ik werk nooit met deadlines dus, maar kerst is wat anders.
Mijn pervalong is gequild, met dank aan de quiltjuf van In de Emma die mij hielp met het patroon. Ik ben tevreden.

Met een hele mooie licht verlopende grijs van King Tut is het echt mooi geworden.

Tja en dan die andere, speciaal voor kerstmis quilt. Die is dus niet af...
Of ik moet vandaag nog als een debiel gaan zitten quilten, maar daar heb ik geen tijd voor want ik ga lekker lunchen met het gezin.

Let maar niet op de candy canes, die zijn echt niet goed gelukt. Ik weet nu ook dat ik  met de hand borduren niet echt leuk vind (had ik dat al een keer gezegd?)

De sjaal om de sneeuwpop vind ik dan wel weer heel leuk.
Volgend jaar hang ik hem op.
Net als de 24 kerstsokjes die ik opgehangen heb. Met een steeds zwaarder hart en hoger zittende tranen. Want dit jaar zal mijn lieve moesje er niet bij zijn als we gezellig op de bank zitten met elkaar. Ik mis haar vreselijk maar dit is wel mooi:

Dank je wel, m'n lieve, lieve Yvonne.
Fijne kerstdagen!

Nu nog een leuke uit de oude doos:

*********************************************************************************

Tassen maken, wat een hobby!

Ik heb een vrij grote mond als het gaat om dingen maken. Ik zal het uitleggen. Als mensen aan mij vragen of ik iets kan maken, zeg ik bijna altijd ja.
En dan kan het voorkomen dat je ergens aan begint dat in je hoofd  heel makkelijk eruit zag maar in het echie bijna niet te doen is.
Daar komt bij dat ik heel slecht ruimtelijk inzicht heb, en dus alles moet uitproberen in plaats van weten hoe iets uitvalt.



Bovenstaand verhaal gaat een beetje op voor deze tas voor lieve Sonja. Het symbool was vrij makkelijk te digitaliseren  (borduurpatroon maken van afbeelding). Het tasje zelf was geen probleem, maar toen die ringen. Ik had kleinere ringen in mijn hoofd maar die waren te slap om in stevige Fatboy stof te slaan. Dus toch maar de grote erin.

Eerst slechts vier ringen erin, toen kon je zowat niet meer in het tasje komen! Beetje krap dus wat te doen? Een paar dagen laten liggen en 's nachts proberen los te laten. Ik kan daar echt helemaal niet tegen als iets niet wordt zoals ik het graag wil. Grrrr!
Maar gelukkig op een ochtend werd ik wakker met de oplossing. Het kost iets meer ringen maar dan heb je ook wat :)
Toen kwam het hengsel hoofdstuk. Ik snap dus helemaal niet hoe dat werkt met die ringen en klemringen of hoe dat ook heet. Je moet daarvoor om een bochtje kunnen denken en dat kan ik niet1
Na heel veel proberen en uithalen is het me toch gelukt. En mijn humeur is ook meteen weer beter, haha.
En het resultaat is helemaal naar mijn zin. Ik hoop dat Sonja het met me eens is...


Een tasje dat met minder stress gepaard ging is voor lieve Peet. Ja, ik vind al mijn vriendinnen lief!
En vooral als ze een tas van me willen hebben.

Peet wilde graag het London tasje hebben, maar dat was binnen no-time verkocht. En eigenlijk maak ik tassen het liefst maar één keer. Voor Peet maak ik echter graag een uitzondering. Hij is ook niet helemaal hetzelfde. Hij is groter, er zit een andere voering in en andere knopen op de zijkant.



Dus eigenlijk een heel ander tasje!
Binnenkort gaan we afspreken voor een bakkie en dan neem ik hem mee voor haar! Ik kijk er nu al naar uit.

Deze week hebben we onze woonkamer aangevuld met een paar mooie stukken van Alex Janmaat in Oudewater. Dat betekent dat sommige dingen plaats moeten maken. In dit geval het kussen dat ik vorig jaar gemaakt heb. Het staat nu op de website om verkocht te worden.

TBT en bijna klaar voor kerst.

Deze week vooral op de bank gezeten en de Scandinavian Christmas Quilt geborduurd. Ja, met de hand! Niet echt een hobby maar het moet gebeuren.
Nu staat mijn nieuwste vriend Brother de randen te borduren. Misschien krijg ik het nog af voor kerst.
Zo niet, dan ben ik lekker op tijd voor volgend jaar.

En dan natuurlijk een gouwe ouwe van lang geleden: Over mijn "merknaam" en wat schattige kleertjes die ik vroeger met heel veel plezier voor mijn lieve setje heb genaaid. Ik lees net dat mijn zoon hier 15 jaar is. Hij is nu 19 en de deur uit...

********************************************************************************
Hoezo Ivy's?

Al sinds een jaar of tien gebruik ik labeltjes aan zelfgemaakte kleding met Ivy's erop.
Heel vaak heb ik al uit moeten leggen waar die naam op slaat.
Nou doe ik het hier ook nog een keer:
Mijn initialen zijn I. V. en als je dat op zi'n Engels uitspreekt. ... En toen ik dit leuks verzon woonde ik in de Klimopstraat en in het Engels is dat... juist Ivy.
Dus dat kon geen toeval zijn en sindsdien ben ik Ivy en alles wat ik maak is Ivy's.
Daarvoor wilde ik nog wel eens een ander labeltje innaaien.
Let even op het plakband eromheen. Hoezo al heeeeel oud?

Het jackje hierboven is één van de eerste dingen met mijn labeltje. Toen nog oranje, maar het lettertype is nooit veranderd.

Als ik toch bezig ben met kinderkleding...Ik heb drie kinderen maar ik heb relatief weinig voor hen genaaid. Pas als ze ergens om vroegen en dat konden we niet vinden, maakte ik het.

Dit was een schattig pakje met konijnenoren. Tja, toen leuk..

Nog meer oren! Wat zag jongste dochter er schattig uit in dit Nijntje pakje. En wat had mama een hoofdpijn van die oren! Die bleven niet overeind. Van alles geprobeerd maar niks echt gelukt. Ja een ijzerdraadje in haar hoofd zou het misschien gedaan hebben.

Als ik dan toch bezig ben, nog meer kleertjes. Beetje in chronologische volgorde. Met de nadruk op beetje.

Dit zijn echt de allereerste dingen die ik gemaakt heb voor zoonlief (vorige week 15 geworden!)

We woonden toen in Engeland en daar zijn bijna geen stofjes te krijgen. Ja gordijnstof maar dat staat niet altijd zo baby-achtig.

Gelukkig kwam mijn lieve moeder wel eens over en zij nam dan meestal van alles mee. Bedankt lieve mama Neeltje!

We hebben ook nog even bij mama Neeltje in huis gewoond. En daar heb ik wat afgebreid. Deze Popeye trui is wel de leukste die ik toen gemaakt heb.

  En toen kwam er een klein meisje... Zo klein en veel te vroeg. Dus snel een fleece trui gemaakt. Sorry voor het stofje maar dat was toen even hip.

En onze zoon werd een stoere bink, dus die wilde een stoer shirt.

Lieve meisjes dingen. Het setje hierboven was voor een doopfeest in Italië van ons eerste nichtje.

Hier heb ik er twee van gemaakt, het andere jurkje was iets groter want inmiddels hadden we er nog een meisje bij. En wat is er dan leuker dan ze allebei zo nu en dan in hetzelfde te hijsen?

Experimenteren vind ik altijd leuk. Dit was om appliceren uit te proberen. Waar de inspiratie voor dit gekke hoofd vandaan kwam weet ik echt niet meer. Waarschijnlijk verdrongen...

Dit is een detail van het project. Tja, nu zou je het gewoon met je borduursoftware tekenen en dan borduren, maar toen was ik nog niet zo ver. 

Deze koeienjurk hebben allebei de meiden aangehad. Hij stond zo eigenwijs. 

 
En dat witte  linnen tuniek vond ik zelf altijd veel leuker dan de meiden. Het was gemaakt van een linnen rok van mij. En ik wilde eens oprijgjes proberen met een biezenvoetje. Het resultaat kun je een beetje zien aan de bovenkant.
Het bloesje hieronder was uitproberen van de rolzoom op de lockmachine. Best aardig gelukt.

Dit is natuurlijk maar een hele kleine selectie van wat ik allemaal gemaakt heb , maar op foto's met andere kledingstukken staan de kids ook. En die hoeven van mij niet zo gauw in beeld. Ik trouwens ook niet...

Heel veel paper piecing en een workshop

Soms ga ik in mijn kasten snuffelen om te kijken wat ik eigenlijk allemaal heb. En dan kom ik bijna altijd wel iets tegen waarvan ik volledig vergeten was dat ik het had. Best erg als je er over nadenkt, maar wel heel leuk. Een soort winkelen in je eigen tent!
Deze week kwam ik een paar stukken ondergrond met daarop huisjes en kerstboompjes getekend,

bedoeld om te paper piecen. Laat ik daar nou net heel veel van houden!
Om in de kerstsfeer te blijven heb ik alleen de boompjes gemaakt.

Nu nog verzinnen wat ik ermee ga doen en weer wat leuks voor kerst!
In mijn vorige post vroeg ik me nog af wat ik met mijn rendier van paper piecing ging doen en kijk nu eens: dit is het uiteindelijk geworden, een kussen:

Het "paneel" was 43 x 43 cm, en ik had een 4 0x 40 cm of 50 x 50 cm binnenkussen. De grootste maat gebruikt en met een mooie rode rand eromheen is het een superleuk kussen geworden!

Afgelopen zaterdag mocht ik weer naar een aflevering van de grote log cabin cursus. En wat is het volgende blok: een gedraaide paper piecing! Eigenlijk bedoeld om in verschillende lichte en donkere stoffen uit te voeren, maar mij leek het mooier om het in slechts twee stoffen te doen.Hier het patroon met de eerste lapjes eronder.

In het midden een mooie felle groen en eromheen geel en oranje.

Dan zien de blokken er voor het trimmen zo uit. Acht stuks draaien er met de klok mee en acht tegen de klok in.

Even voor het idee aan de rest van de quilt "geplakt".

Afgelopen vrijdag nog met lieve Angelique een workshop gedaan bij Margreet Otto in Woerden. Beetje gehaast omdat ik eerst nog naar Pilatus mocht met lieve Ilse en die tijden liepen niet helemaal synchroon...
Maar het was leuk in Woerden en ook nog wat opgestoken.

Als je tien van deze leuke dingetjes aan elkaar maakt op een bepaalde manier heb je een kerstboom. Ik sla dit jaar maar eens over. Genoeg gemaakt, ik ben klaar. (voor kerst dan, natuurlijk).

Throwback thursday en weer wat voor de kerst gemaakt.

Dit jaar wordt beslist niet de beste kerst van mijn leven. Ik ga mijn lieve, lieve moesje missen die dagen, dat weet ik nu al. Maar ondanks dat ik behoorlijk tegen kerst opzie, kan ik toch niet stoppen met dingetjes te maken voor de kerst. Dat vind ik toch zo leuk.  Kijk nou wat ik weer gevonden heb op deze site. Een rendier gemaakt met paper piecing. Win/win hier. Ik hou heel veel van paper piecen en van rendieren!

Ik heb gisteravond alles netjes uitgeknipt, lekker als je voorbereid bent. Om de lijntjes om te vouwen op de papieren mallen, gebruik ik een lieve kaart van lieve Yvonne. Als de lijntjes te lang zijn gebruik ik een ouderwets radeermesje. Van mijn ouwe oma maar doet het nog steeds.

Hoe leuk is dat??!! Ik heb nog geen idee wat het verder moet worden, een kussen of iets aan de muur. Misschien kom ik daar volgend jaar pas achter, haha.

Gisteravond toch ook maar de tweede piepschuimbal bekleed met stofjes.Leuk setje, dat mag mee naar huis.

Dit lelijke ding moet zeker in de Beatrix blijven. Wat een gedrocht! Hoe kun je deze combinatie kiezen? Het is een handig maatje maar dat is ook het enige leuke aan dit ding. Oh ja, en het was heel leuk om te maken...

Als je tienermeiden hebt leer je van allerlei termen die zij gebruiken. Eén daarvan is throwback thursday. Misschien bestaat de term al jaren, maar wat het ongeveer betekent is dat je iets laat zien van een tijdje geleden. Wellicht dat je er ook iets over verteld, ik weet het niet. Maar wat ik wel weet dat ik vanaf nu elke donderdag een oude post laat zien. Wel zo makkelijk als je pas sinds kort met me meekijkt.
Dit is dus een van de eerst posts over mijn machines. Die stonden toen nog netjes boven bij mij thuis op een klein extra kamertje. Dat was al heel wat, want daarvoor zat ik met een plank in de slaapkamer! Vriend Hus die je hieronder ziet, heb ik inmiddels al lang niet meer. Die andere twee nog wel.
Ik hoop dat je het leuk vindt om dit (nog eens terug) te zien:


Goed gereedschap is heel belangrijk. Hier wat foto's van de machines waar ik het meeste mee werk. Er staan er nog een paar maar die zijn niet altijd mijn vriend dus die mochten ook niet op de foto :)

Ja, borduren met de machine doe ik graag, dus ik heb twee machines die dat kunnen. Zo leuk om de ene borduurmachine aan te zetten en dan onderhand op de andere iets te naaien of ook te borduren. Productie!

 

Toch gevonden, hahahahaha

Deze morgen heb ik een mooie kerstbal van stof gemaakt. Via Shabbyfabrics op YouTube kun je het ook leren. Leuk resultaat, maar het maken is niet echt een feestje. Dat is dus precies het omgekeerde van hoe ik meestal mijn dingen maak. Maar nogmaals hij ziet er leuk uit en ik heb nog een piepschuim bal dus ik ga er gewoon nog één maken.

Tijdens het maken bedacht ik me opeens dat ik nog meer kerstspullen heb die ik vorig jaar gemaakt heb om te verkopen op een markt.
En wat denk je dat ik op de grond naast de tas met spullen vond? Kerstsokje nummer 15!!!!
Als je mij een beetje volgt weet je dat ik 24 kerstsokjes  heb gemaakt als een soort adventskalender. Want toen ik de lapjes daarvoor tevoorschijn haalde was ik nummer 15 kwijt. Maar het verloren schaap is weer thuis. Ik heb zo gelachen toen ik hem van de grond afviste.

En dit heb ik dus nog over om mijn paleis gezellig mee te maken. Ik mis nog wel een paar kersthangers van vilt...

Kijk hoe leuk mijn kerstsokjes bij elkaar hangen. En dan is het in het echt nog leuker dan op de foto. Ik hou zo van kerst!