Zo jammer van de moeite!

Van de week zat ik door mijn uitgebreide verzameling borduurpatronen te bladeren. Dan kom ik altijd weer patronen tegen waarvan ik het bestaan niet wist, wat het wel heel leuk maakt om te bladeren.
In mijn mapje Windows (raampjes) kwam ik een OESD patroon tegen genaamd Visions of Spring.
Dat is leuk aangezien het heerlijk weer is. Het zou een paneel worden met een grote boom met daaromheen vogels en struiken.

Machine klaar gezet met allerlei mooie Aurifil kleurtjes.
In totaal bestaat het paneel uit 12 losse delen die je aan elkaar naait en dan met biasband ertussen zodat het echt lijkt alsof je door het raam kijkt...

Dit is de huidige verblijfplaats van die panelen en de rest van de stof.
Het borduurde vanaf het begin niet echt mooi. Twee keer naaldbreuk (!) en heel veel stropen van de draad. Maar stug doorgezet en tot paneel 9 gekomen.

Trekt hij een gat in de stof! 😳

Zo zou het er dus uit gaan zien.
Ik weet niet zeker waar het aan ligt, maar die stof is zeker oorzaak. Zo dun en teer, zo jammer!
Ik heb alles weggegooid nadat dat gat erin kwam, zo nijdig😡

Ik ga naar huis, lekker Tunisch haken.

Wat is die quilt gigantisch!

Deze week was onze lieve jongste dochter de hele week bij me in mijn paleis. Ze liep snuffelstage en wilde dat graag bij mij doen. Wat heeft ze het goed gedaan. Alles wat ik haar vroeg deed ze zonder gedoe, zo lief. Ze heeft genaaid, gesneden, gestreken, geborduurd, thee gezet, afgewassen, gestofzuigd en nog veel meer handige dingen. Ik hoop dat ze er wat van geleerd heeft.
Voor zichzelf heeft ze een t-shirt geborduurd. Het was een hele bevalling, hihi.

Geeft niks, het ging ook om het hele proces te leren. Haken vond ze ook best leuk om te doen.

En het was heel handig dat ze er was, want ik heb eindelijk die hele grote Log Cabin quilt bijna in z'n geheel gezien. Ze kon hem mooi even ophouden voor me.

Om aan te geven hoe groot hij is... zo stond ze erachter. Zo te zien niet echt blij...maar dat hoort bij het puber zijn.

Samen zijn we druk geweest met de achterkant van deze gigant. Eerst stofjes in vierkanten gesneden, 

op de lichte lapjes diagonale lijnen getrokken, twee lapjes op elkaar gelegd, genaaid aan beide zijden van de lijn,

de lapjes doorgesneden op de lijn en gestreken.

We hebben er inmiddels zo'n 75 genaaid. Ik ben bang dat dat nog lang niet genoeg is. Ik moet maar eens gaan rekenen.

Gerekend heb ik ook flink op een project voor manlief om te maken.

Ik heb heel veel Aurifil borduurgaren uit de erfenis en die zaten in plastic opbergdozen. Heel onhandig want je was de hele tijd die bakken aan het draaien om de juiste kleur te vinden.

Ik had nog een kastje met twee laden in de opslag staan.

Manlief heeft daarvoor dunne plankjes genomen en daar pluggen in geboord Na heel veel rekenen en uitmeten kan ik nu alle kleuren meteen zien als ik een lade opentrek. Het allermooiste is dat de klosjes precies zo in de lade staan als de kleurenkaart! 12 klosjes onder elkaar en 9 naast elkaar.

Voor de andere dochter hebben we samen nog een superleuk Harry Potter shirt gemaakt met de Scan 'n Cut.

Nog even een foto van het kussen dat ik bij de Workshop bij Wildschut Naaimachines heb gemaakt. Hoe leuk!?

Deze week was ik ook nog jarig en ik heb zin in weer een nieuw creatief jaar. Proost!

Gewoon dankbaar voor al het leuks

Gisteravond werd ik verrast door de postbode met een volle box van de Fat Quarter shop. Nou heb ik een abonnement op dit fijne initiatief maar het is toch altijd leuk want je weet niet precies wanneer de box geleverd wordt.

Ik ben zo blij met wat er in zat: een handige houder voor een paar kleine linialen (daar heb ik er zat van), een houder voor garenklosjes (ook handig want nu liggen mijn katoenen klosjes van Aurifil los in een mandje), een mooie jelly roll (stof kan ik altijd gebruiken), een groot tornmes (liever niet nodig, maar als toch dan liever een goede), een etui (zou ik ook zelf heel goed kunnen maken haha), en nog wat patronen.
Al met al een hele fijne doos, bedankt Fat Quarter Shop.

Gisteren heb ik ook het laatste lichte blok van de 365 challenge genaaid. Toen wilde ik ze natuurlijk meteen aan het middenstuk naaien. Helaas, dat was ff niet mogelijk. Het middenstuk heb ik al zo lang niet gezien, maar dat is nu al te groot voor mijn design wall. En dan moeten daar nog twee rijen van 6 inch grote blokken omheen.
Daarom de lichte blokken gedeeltelijk erop gehangen.

Gelukkig maakt de volgorde niet zo erg uit, want ik denk dat ik het maar voor de voet weg aan elkaar ga naaien. Ik ben wel blij me het resultaat en best trots op mezelf hoe mooi de blokken eruit zien.

Een paar jaar (!) geleden kreeg ik, heel lief, van iemand een patroon inclusief stof van een kerstpaneel. Deze week eindelijk, eindelijk gemaakt.

Schattig, maar wat moet je er verder mee, haha.

Afgelopen dinsdag mocht ik een aantal dames weer haakles geven bij Triggr! . Of haakles is een beetje veel gezegd. Ik ga ze begeleiden deze deken te haken. Het is zo ontzettend leuk om iemand zin te geven om naar huis te gaan en lekker te gaan haken. Daar doe je het voor!

In mijn paleisje loop ik meestal op mijn blote voeten. Ik heb graag contact met de grond en ook met mijn voetpedaal. Nu het weer wat kouder wordt draag ik de Uggs sloffen van mijn lieve moesje. Zo is ze heel dicht bij me. En de rechter kan ik lekker snel uitdoen als ik ga naaien.

Het Log Cabin avontuur is al bijna weer ten einde. Nog 1 les met de laastste drie blokken en hij is klaar om gequild te worden. Wat wordt dat ding groot! Dit is het middengedeelte en dat is bijna 3,50 meter lang. Zo breed wordt hij dus ook. Wel mooi en zo lekker kleurig!

Ik zal blij zijn als hij klaar is. dat is dan weer een quilt along klaar. Nu die 365 challenge, Splendid sampler en the Joys of Life nog en dan kan ik eindelijk mijn eigen quilt gaan maken.
Voorlopig ff geen QAL meer voor mij.
Nu focussen op Halloween met m'n meiden. Dat wordt zo leuk dit jaar! Wordt vervolgd.

Show and tell van de quiltdagen

Ooooh wat een beste buit heb ik gescoord op de Patchwork en quiltdagen in de Broodfabriek in Rijswijk! Het was weer heerlijk om daar te struinen langs de kramen vol met lapjes, linialen en allerlei andere zooi die je nodig kunt hebben om een mooie quilt te maken.
Sommige kramen liep ik meteen voorbij omdat daar dingen verkocht werden die ik helemaal niet mooi vind.
Ik had me voorgenomen om eerste een keer rond te lopen zonder iets te kopen en dan pas los te gaan. Is niet gelukt. Soms zie je iets dat je meteen moet hebben.
Hier komt het:

Heel veel blauwe en bruine lapjes want stel je voor dat ik niet genoeg heb voor mijn 365 challenge!
Maar ja, het was meestal 5 kopen 4 betalen dus wat doe je dan?

Dit soort stofjes heb ik al best veel, maar het blijft trekken. Ik weet ook al dat ik ze heus wel ga gebruiken, ooit.

Een scrap bag van Moda vanwege de leuke kleurtjes.

Aurifil garen in de aanbieding, altijd fijn. De liniaal die ervoor ligt is een 2 x 8 inch. Het liefst zou ik een 2,5 inch hebben zoals Jenny Doan van Missouri Star Quilt Company maar dit is een redelijk alternatief.

Ik moet nog even kijken of dit nou wel zo'n handige aankoop was, want ik heb nog geen idee hoe deze Bloc Loc Flying Geese liniaal werkt. Maar even een filmpje op YouTube kijken.

Dus al met al een hele leuke vangst.
Vandaag werkt mijn huid gelukkig meer mee dan gisteren. Lief dat mensen er naar gevraagd hebben!

Nu naar huis om me om te kleden. Ik ga vanavond met lieve Lien eten in Amsterdam bij The Hague Hotelschool eten. En wie studeert daar? Precies mijn grote zoon!

TBT en oude tassen thuis.

Gisteren bij Petra van Flinth mode in Nieuwkoop kleren gepast voor een modeshow aanstaande maandag. In het verleden heeft zij best veel tassen voor mij verkocht in haar winkel. Maar ik doe niet zo veel meer met mijn tassen (understatement, ik weet het) dus ik wilde de laatste 3 tassen die nog in haar winkel stonden meenemen.
Eigenlijk was ik deze kleine roze vergeten...

En deze mooie zwarte met een geitje erop ga ik gewoon zelf gebruiken, hij is prachtig!

En deze gekke was vooral leuk om te maken. Ik moet echt weer eens zo'n dokterstas maken.

Eerst uitzoeken hoe dat nou ook al weer moest!

En dan is eindelijk mijn herringbone gequild. Wat wordt hij leuk. Eerst wilde ik er een oker gele rand omheen doen, maar dat zag er heel saai uit. Dit is lekker fel en mag best bij al die softe kleurtjes,
Enig idee wat ik vanavond op de bank zit te doen? Ik heb er nu al zin in!
Ik bedenk me wel opeens dat er een colour catcher in de machine moet als ik hem ga wassen. Anders zou het zomaar een roze quilt kunnen worden.

Deze week een oud bericht waarin ik beschrijf dat m'n zoon 15 is geworden. Haha, morgen wordt hij 20. Waar blijft de tijd?
By the way, die visitekaartjes zijn ook wel helemaal achterhaald in 5 jaar, alleen de blogsite klopt nog!
*********************************************************************************
Lieve wensen van lieve mensen. (19-03-2011)

Zoonlief was gisteren jarig, vijftien jaar geworden. Dat betekent dat ik al vijftien jaar moeder ben!
Al vijftien jaar iets wat je nooit kunt afzetten, vermijden of negeren. Het valt niet altijd mee, maar ik moet zeggen dat onze zoon een lieverd is, ondanks dat hij vet in de pubertijd zit.
Maar wat zo leuk is op zo'n dag dat je van heel veel lieve mensen sms-jes krijgt met felicitaties. Dus het lijkt wel of je zelf jarig bent. Zo leuk!
Zondag wordt het heuglijke feit gevierd met veel lieve mensen, cola, chips en Mexicaans eten.
Bind je broekspijpen maar dicht.

Maar eerst vanavond naar de Musical Hair in Ahoy!

Daar zijn we vorig jaar ook geweest in Londen, en dat heeft zo'n indruk gemaakt op de jongste dochter dat we deze keer in Nederland echt moesten gaan.

Ze is echt een kleine hippie sindsdien.

Maak je een tasje, mam?

 De voor-en achterkant van het tasje. Gemaakt van Fatboy-stof en gevoerd met een leuk ruitje.

Wat ook nog leuk is om te laten zien zijn mijn visitekaartjes. Met heel veel pijn en moeite voor elkaar gekregen, nadat ik het op Vistaprint.com volledig verknoeid had. Daar heb ik nu dus een bedrag openstaan voor geannuleerde bestellingen. Hoop maar dat ik daar ooit iets van terugzie. Niks gratis kaartjes dus :(

Gelukkig ben ik erg handig (op z'n tijd) en heb ze lekker zelf gemaakt.

You don't know what you got till it's gone

Dat geldt voor heel veel dingen in het leven. Zaterdag heb ik vriend Hus weggebracht voor onderhoud en ik mis hem nu al! Kijk eens hoe leeg z'n plekje is. Op de foto kun je nog wel zien dat lieve Mariska en ik vrijdag bezig zijn geweest om te kijken wat voor leuke steekjes er eigenlijk op zo'n machine zitten. Dat bleken er best veel te zijn.

Gisteren heb ik lekker thuis gerommeld want: Ik zal het maar vertellen, gisteren ben ik 50(?!) geworden. Te belachelijk voor woorden natuurlijk maar het is nou eenmaal zo. Maar wat is het toch enig om tegenwoordig jarig te zijn. Al die leuke berichtjes op je telefoon en Facebook, heerlijk. Maar ook vooral omdat ik van die lieve vriendinnen heb die me zondagavond heel erg verrast hebben met een Sarah in de tuin.

Geen moment heb ik eraan gedacht dat ze dit wel eens zouden kunnen doen. En m'n eigen grote dochter zat ook in het complot!

Ze hebben een lelijke pop met een nog lelijkere machine in m'n tuin gezet en de ramen beplakt met verbal abuse zodat heb binnen gewoon donker was! binnen  hingen  slingers en ballonnen. En er stond een opblaas Sarah op de bank. Zo leuk, ik heb dubbel gelegen. Dank lieve Lien, Maroes, Liek, Pien en Manon. Jullie zijn kanjers!

Zo, nu weer terug naar crea in de Bea. Dat staat tenslotte op ook mijn raam: Liever naald en draad dan spons en zeem. Helemaal waar!

Het kleine quiltje dat ik met de hand gemaakt heb is doorgeregen. 

De achterkant heb ik van twee aardige lapjes gemaakt.

En ik ga waarschijnlijk met verschillende kleuren  met de hand quilten.

Als je goed kijkt zie je twee kleuren rijgdraad zitten. Ik begon met dat witte. Dat is vrij glad garen maar het rijgt wel heel makkelijk. Voor de zekerheid keek ik halverwege het rijgen nog even op YouTube of ik het wel goed deed. De mevrouw daar vertelde mij ( nou ja, mij niet persoonlijk natuurlijk) dat ik een beetje stroef garen moest gebruiken. dus toch maar op zoek naar ouderwets rijggaren. Dat is dat gele garen.

Nu verder met deze sokjes die ik vorig jaar gekocht heb en deze kerst wel eens leuk als decoratie wil gebruiken. Ik heb ze allemaal met strijkbare fiberfill bestreken en bij de meeste een muziekstofje aan de achterkant genaaid. Een aantal heb ik al helemaal af en leukgemaakt, maar het restant wil ik op vriend Hus mooimaken met glimmende draadjes. En dat kan nu niet, want ik kan hem pas zaterdag ophalen en dan ben ik waarschijnlijk een beetje brak van mijn feestje op vrijdag...

Het betere handwerk, daar is niks mis mee!

Zit ik dus gewoon al een paar dagen op mijn lekkere stoel met de hand te patchen! En ik vind het heerlijk.
Mijn Scandinavian Christmas Quilt gaat nu ergens op lijken. Heel grappig want ik ben er al best een tijdje geleden mee begonnen. Hier zie je mijn klosjes Aurifil. In dat kleine witte flesje zit tijdelijke lijm. Eerst vond ik  het echt niet kunnen om lijm te gebruiken in plaats van spelden.
Maar het is retehandig voor hele kleine stukjes stof of vilt.

Je ziet ook dat ik twee scharen nodig heb bij dit simpele werk... Eentje om de draadjes af te knippen en eentje om hoekjes van de lapjes voorzichtig te knippen. Binnenkort zal ik je verbaasd doen staan met al mijn scharen, haha.

Ik zit natuurlijk niet op mijn werk, dit is leuk voor de foto.

Alle panelen zijn nu geappliceerd en ik heb alles even opgehangen. Nu ziet het er nog niet zo leuk uit. Ik moet nog wat meer harten voor de rand maken.

Zo makkelijk met freezer paper. Gewoon erop strijken, eromheen tekenen en uitknippen.
Tussen de harten in de rand komen geborduurde sneeuwvlokken. Deze kan ik met de hand doen, maar er staat hier een prachtige Hus die heel fijn kan borduren. Dus ik heb een patroontje gemaakt met mijn software en dan heb ik mooier resultaat dan met de hand. Ik heb het uitgeprobeerd met de hand en het zag er niet uit!

Rond de panelen komt ook nog een rand in kruissteek. Nu ben ik heel druk bezig om die ook te digitaliseren. Op zich niet moeilijk, maar de panelen zijn groter dan mijn borduurringen! Dus dan moet ik werken met mijn verplaatsbare ring en in het patroon aangeven waar ik moet aansluiten. Hellepie zo goed ben ik nou ook weer niet met die software. Nou ja, als het voor kerst maar klaar is.

Close up van de kerstman. Hoe leuk is dit?! En als hij en de eland (?) straks ogen en de rest heeft, wordt het nog veel leuker.

Best jammer dat het appliceren nu klaar is, ga nog maar eens wat opzoeken. Oh nee, eerst die rand maken!

Nog meer schatten om te laten zien.

Afgelopen week ben ik in Woerden in de quiltwinkel van Margreet Otto geweest. Een heel gezellig winkeltje vol met mooie stofjes in alle kleuren. Ik was vooral op zoek naar effen witte katoen. Dat valt nog helemaal niet mee. In Amerika kun je layer cakes en charm packs in alle solid kleuren krijgen, maar in Nederland hebben de winkels het gewoon niet! of ik heb niet goed gezocht, suggesties zijn welkom.
Toch heb ik wel wat gevonden, natuurlijk.

Een mooi setje van Amy Butler stofjes. Het is niet van één serie maar de kleuren passen zo mooi bij elkaar.

Zo'n heerlijk moment om dat strikje van het pakketje af te halen en de lapjes goed te bekijken!

En dan heb ik er zelf nog een fijn lapje bijgedaan.

Nu een leuk patroon uitzoeken en ik kan weer aan de gang. 

De Hus staat al klaar om te gaan quilten:

Haha, je ziet mij in mijn roze broek in het scherm van de Hus! 

Ik heb de juiste voet erop gezet, de spoel vol met garen  

en de juiste naald. 

Ik ben er klaar voor! 

Twee UFO's vandaag bijna afgemaakt. Eerst om er even in te komen de bear paw table runner in the ditch gequilt. (tjonge wat een hoop Engelse woorden achter elkaar). Maar dan niet met de dubbeltransportvoet, wat helemaal niet meevalt!

Het ziet er een beetje saai uit, maar ik kan de boel altijd nog verder doorquilten of borduren.

De leaders & enders quilt moest ik eerst nog vastspelden. Een klusje waar je rug niet blij mee is, maar altijd beter dan op de grond zitten knoeien.

Na het quilten de boord erom gezet en dus vanavond lekker op de bank met de hand vastnaaien.

Uiteindelijk is hij toch best leuk geworden ondanks dat de kleuren niet echt in mijn normale spectrum zitten.

Ik zie nu opeens wat lieve dochter achtergelaten heeft op mij speldenkussen op mijn bureau...

Wat 'n schatje is het toch!