Kip zonder kopdag.

Gisteravond zo'n superleuke avond gehad met lieve Mariska! Ze kwam gezellig bij me knutselen. We hadden alleen geen idee wat we eens konden gaan doen. Van ellende mijn herring bone quilt maar gesandwiched want de schat had nog een groot stuk van het achterkantstofje meegenomen!

Dat ging lekker vlot, samen die stomme veiligheidsspelden erin prikken.

En ik heb gewoon nog een heleboel achterkantstof over. Wilde lieve Maris niet eens mee terugnemen. Dankudankudanku.

En toen was het tijd om wat te borduren. Wat is er dan leuker om zo'n nep Volkswagenbusje te maken? Eerst stofjes uitgezocht, maar toen vond Maris skai in goede kleuren. 

Zo leuk, ik kreeg ook meteen zin om er eentje te maken. 

Dit is 'm geworden. Volgende keer een andere naald (stretch) gebruiken zodat de skai niet scheurt door het grote aantal steken naast elkaar. Ach, zo leer je ook nog eens wat.

Vanmorgen wilde ik dus ook een busje borduren. Eerst even langs Los Naaimachines om te zien of vriend Hus al klaar is. Helaas, het scherm is kapot en hij is bij Husqvarna.

Terug in de Beatrix in  mijn voorraad gedoken en toen kwam ik deze Fatboy stof tegen. dat zou ook leuk kunnen zijn voor het busje.

Vooral die bonte variant helemaal rechts zou leuk kunnen zijn. 

En opeens zat ik achter de computer om een naaimachine op Marktplaats, boeken op Bol.com en twee lapjes op Facebook te zetten. Hoezo bezig als een kip zonder kop?

Dan wilde ik ook nog de saaie quilt afmaken,

Er zijn nog twee blokken over links onderin. Ik moet zeggen, dat ik de quilt zeker minder saai vind dan voordat de stiksels erop zaten. Lekker bezig!

Op mijn applicatie tafereeltje heb ik de knoopjes met de machine vastgezet. Verschillende garens geauditeerd om de lapjes mee vast te zetten, maar daar ben ik nog niet helemaal uit. Even aan de kant dan maar.

Hopelijk is dit wel sneller klaar dan onderstaand blok. Dat heb ik vorig jaar al gemaakt, met veel plezier, maar nooit verder afgemaakt.

Opeens wilde ik het tot een wandhang ding maken, maar dan heb ik  mijn Hus nodig voor het stikken in de ditch. Onzinsmoes natuurlijk, ik had het al veel eerder kunnen doen. Maar ja, je mist iets pas echt als het er niet meer is...

Nu ga ik op EQ7 een quilt ontwerpen. Of beter, een hele leuke bestaande quilt proberen na te maken. Op mijn eigen manier (chaotisch, haha).

Leuk, weer naar de markt!

Eigenlijk was ik het niet meer van plan, maar het kriebelt toch weer op een markt te gaan staan. Op 7 december mag ik in Noorden mijn spullen gaan verkopen.
Ik ben van plan om nog meer telefoonhoesjes, etuis en portemonnees te maken. En nog lekker wat handdoekjes borduren met kerstpatroontjes om mee te nemen.

Heel leuk om te maken, deze jongens! Na de roze van eerder heb ik deze mooie bruine gemaakt.  En ook dit lieverdje gemaakt. Het is van een Japans patroon dat al heel lang op internet rondgaat. Ik heb het wat vergroot want het werd anders wel een heel klein portemonneetje! Zulke kleine drukkers heb ik gewoon niet.

Zo leuk, afgelopen weekend jongste dochter geholpen met haar kleding uit te zoeken. Bleek ze heel veel toch niet meer te passen! En dit setje kwam ik ook nog tegen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om het in de zak voor arme mensen te stoppen. Ik heb het denk ik tien jaar geleden al gemaakt voor oudste dochter en jongste heeft het ook nog aangehad. Het gaat gewoon in de doos met mooie herinneringen.

Deze week voor de moeder van lieve Lien nog een tasje gemaakt omdat ze altijd van alles voor mij verzamelt.

Was ook heel leuk om te doen. Want een leren tasje maken en borduren, dat is de perfecte combinatie!

Veel hits door Justin

De afgelopen dagen is het aantal hits op mijn blog omhoog geschoten. Maar dit is een nogal vertekend beeld want de meeste hits waren op een oud bericht uit 2011 waar ik vertel over dochterlief die samen met haar vriendin iets maakt met Justin Bieber erop. Een aangezien de beste jongen afgelopen weekend een concert heeft gegeven in Arnhem, was hij een heet zoektopic.

Dochter is deze keer ook weer geweest. Alles ging goed totdat ze met de trein naar huis wilde, toen reed die dus niet meer. Gelukkig kon ze meerijden met iemand, maar ik vind het geen goede actie van NS om niet wat meer treinen in te zetten.

Volgens dochter is paars niet meer zo erg de kleur van Justin.
Dat vond een klant niet, die wilde gewoon een paars tasje. Geen probleem, maak ik er toch één. Leuk gelukt , van Fatboystof en leer. En een knalpaarse voering!

Was leuk om die hoekjes uit te proberen.

Al met al duurde het patroonmaken langer dan het uiteindelijke in elkaar zetten!

Eerste poging, niet veel soeps

Tegenwoordig zie je heel veel van die leuke grote portemonnees met een rits of een andere leuke sluiting. En met die laptopstof bedacht ik dat ik dat misschien wel kon gebruiken om zo'n portemonnee te maken.
Ergens een heel goedkoop exemplaar gekocht en dat uit elkaar gesloopt om te zien hoe dat ding gemaakt is.
Toen zelf een patroon gemaakt.

Het is toch soms lastig om je naaipatroonmaak ervaring los te laten en met de nieuwe kennis aan de gang te gaan. Bij Het leerlokaal maken we patronen met karton en bij het naaien werk ik altijd met goed patroonpapier. Vaak denk ik dat ik het wel kan om het karton als papier te gebruiken, maar meestal moet ik achteraf toegeven dat ik het gewoon op de Leerlokaalmanier moet doen. En vooral niet zo zeikerig moet zijn met het karton!

Na heel veel nadenken en misbruik van dubbelzijdig tape is dit eruit gekomen:

Natuurlijk moest ik het borduren, anders was die zilveren skai zo saai!











Als je heel snel naar de binnenkant kijkt ziet het er best aardig uit. Die Fatboystof glijdt alle kanten op en is niet te plakken! Het is zo lastig naaien, maar ik ben weer dankbaar voor vriend Global.
Die gaat op zijn gemak overal doorheen en houdt alles stevig vast tijdens het naaien.





Portemonnee gaat niet op de webshop en ik weet ook niet of ik dit nog een keer ga proberen. toch ben ik wel een soort trots dat het toch gelukt is.

Met dochterlief voor school nog wat leuks in elkaar genaaid. Het is een boterham met jam met een smerend mes. Zou ze toch een beetje van mij hebben?

Machinaal borduren is niet geheel ongevaarlijk

Vandaag had ik een ongelukje met vriend Hus. We waren samen lekker bezig rompertjes te borduren toen ik het rompertje even goed wilde leggen. Het is best lastig onder de machine te krijgen zo'n ding en tijdens het borduren wil de rest van de romper nog wel eens onder de naald kruipen.
Normaal gesproken zet ik de machine even uit en dan trek ik de boel weer goed. Deze keer niet gedaan...

Ik laat eerst even de rompertjes zien en dan het resultaat van mijn domme actie.

Ze zijn als ik goed ben geïnformeerd niet voor een tweeling :)

Je ziet het goed, in mijn vinger genaaid en nagel eraf gerukt! Deed best pijn want onder mijn mooie nepnagel zat een hele lange eigen nagel. Au!

Maar ik neem het vriend Hus niet kwalijk, het was volledig mijn eigen schuld.

Hij staat al weer lekker te ratelen naast me. Mooi tassie van postzakstof borduren!

Ik ben ook nog een tasje van Fatboy stof aan het maken. Helemaal leuk. Paars met wit leer, op verzoek. Ach, ik ben niet zo moeilijk..

Verder nog een experiment onderweg met laptopvoering. Ik wil proberen daar leuke portemonnees mee te maken. en dan natuurlijk geborduurd! Ik heb een meter gekocht bij het Leerlokaal, dus ik kan een paar keer misknippen! Omdat ik nu in de avond op mijn fijne kamertje dit zit te vertellen, kan ik er geen goede foto van bijvoegen. Ietsie te donker. Maar resultaat volgt als (bijna) altijd! 

Paars geval

Ik sleep wat af op die maandag naar Arnhem. Meestal twee tassen  tas in de maak, patroondelen, etui met allerlei gereedschappen. Ook de lesmap en tape. Veel tape! Nooit geweten dat dubbelzijdig tape zo makkelijk kan zijn. Bij het leerverwerken plak je alles vast met dubbelzijdig tape in plaats van spelden.

Logisch ook, want met spelden zou je gaatjes zien. Het is er in verschillende breedtes

 Ook gebruiken we handige clipjes om delen bij elkaar te houden.

Goedkoop te krijgen bij de Action of behoorlijk prijzig van Clover. Allebei werken ze goed.












En dan heb je nog zwart tape van geweven stof dat je gebruikt om ergens de rek uit te halen of ter bescherming van het leer (uitstekende puntjes aan de binnenkant).

Ben ik zo maar bezig met the tricks of the trade uit te leggen. haha! Ik vind het ook zo leuk!





Deze week gezellig bij lieve Angelique geweest. Die is sinds kort aangestoken met het borduurvirus dus drie keer raden waar wij het vooral over hebben gehad! Zo leuk om met mede idioten (goed bedoeld)  te praten over iets waar je zo van houdt.
Want toen ik een tas ging maken voor rollen leer om ook nog mee te gaan slepen naar Arnhem, moest daar natuurlijk wel wat op geborduurd worden :)

Het is een behoorlijk paars geval geworden. Afgekeken van een medecursist en vervolgens thuis er iets totaal anders van gemaakt. Het had allemaal een stuk makkelijker gekund als ik beter had afgekeken. Maar ik dacht dat ik voldoende foto's had gemaakt en ging thuis lekker aan de gang zonder eerst goed op de foto's te hebben gekeken.  Ik had die paarse Fatboy stof nog liggen en ik moet opruimen!

Hij is zo lang geworden dat hij niet eens goed op de foto past.  Om het paars een beetje af te zwakken heb ik er ook nog een beetje rood bij gebruikt. En de rits is oranje bij gebrek aan een rood exemplaar.

Eigenlijk best leuk geworden met die rode stiksels.








En op het deksel een mooi Ohm teken. Heeft niks met de tas te maken maar ik vind het teken gewoon mooi.

Of ik iets in te halen heb...

Sinds ik uit mijn dalletje ben gekropen, ben ik niet meer te stuiten. De groene tas van Fatboy stof  is af en helemaal in de smaak gevallen. Altijd leuk!

Meteen ook maar deze foto op mijn Facebook pagina gezet. Wie weet wie er ook zo'n leuke tas wil. Je kunt je eigen kleur en letter/symbool kiezen. Dus eigenlijk wordt het een beetje je zelfontworpen tas!

Voor lieve Lynn bezig geweest met de Fatboy hoes. Gelukkig was dit niet zo'n hele grote tweepersoons Fatboy want anders was het nog onhandiger geweest om daar een hoes omheen te maken. 

Eerst heb ik van pitjeskatoen de voor-en achterkant geknipt als binnenkant. Toen dikke fiberfill op maat en ten slotte de lipjes stof die ik ook nog eens verstevigd heb. Hij komt in een kinderkamer en dan moet hij tegen een stootje kunnen.

Toen de drie lagen als een quilt aan elkaar gemaakt met veiligheidsspelden rondom. Rondom de monden gestikt voor een beetje volume.  Dit verder als één laag stof behandeld. Alle lagen op elkaar gespeld en vastgenaaid. Onderin klittenband en klaar was Clara!

Ik ben zo benieuwd naar de reactie van Lynn!

Met de stof die over was nog twee kussentjes gemaakt. Zo is het een leuk setje voor haar nieuwe kamer geworden.

En toen kwam neef Hans nog langs met een te lange spijkerbroek. Hoe dat nou mogelijk is voor een man met zulke lange benen! Maar zijn broek moet maar even tot morgen wachten om korter gemaakt te worden. Ik heb ff genoeg gedaan!

Tassen maken, wat een hobby!

Ik heb een vrij grote mond als het gaat om dingen maken. Ik zal het uitleggen. Als mensen aan mij vragen of ik iets kan maken, zeg ik bijna altijd ja.
En dan kan het voorkomen dat je ergens aan begint dat in je hoofd  heel makkelijk eruit zag maar in het echie bijna niet te doen is.
Daar komt bij dat ik heel slecht ruimtelijk inzicht heb, en dus alles moet uitproberen in plaats van weten hoe iets uitvalt.

Bovenstaand verhaal gaat een beetje op voor deze tas voor lieve Sonja. Het symbool was vrij makkelijk te digitaliseren  (borduurpatroon maken van afbeelding). Het tasje zelf was geen probleem, maar toen die ringen. Ik had kleinere ringen in mijn hoofd maar die waren te slap om in stevige Fatboy stof te slaan. Dus toch maar de grote erin.

Eerst slechts vier ringen erin, toen kon je zowat niet meer in het tasje komen! Beetje krap dus wat te doen? Een paar dagen laten liggen en 's nachts proberen los te laten. Ik kan daar echt helemaal niet tegen als iets niet wordt zoals ik het graag wil. Grrrr!
Maar gelukkig op een ochtend werd ik wakker met de oplossing. Het kost iets meer ringen maar dan heb je ook wat :)
Toen kwam het hengsel hoofdstuk. Ik snap dus helemaal niet hoe dat werkt met die ringen en klemringen of hoe dat ook heet. Je moet daarvoor om een bochtje kunnen denken en dat kan ik niet1
Na heel veel proberen en uithalen is het me toch gelukt. En mijn humeur is ook meteen weer beter, haha.
En het resultaat is helemaal naar mijn zin. Ik hoop dat Sonja het met me eens is...


Een tasje dat met minder stress gepaard ging is voor lieve Peet. Ja, ik vind al mijn vriendinnen lief!
En vooral als ze een tas van me willen hebben.

Peet wilde graag het London tasje hebben, maar dat was binnen no-time verkocht. En eigenlijk maak ik tassen het liefst maar één keer. Voor Peet maak ik echter graag een uitzondering. Hij is ook niet helemaal hetzelfde. Hij is groter, er zit een andere voering in en andere knopen op de zijkant.



Dus eigenlijk een heel ander tasje!
Binnenkort gaan we afspreken voor een bakkie en dan neem ik hem mee voor haar! Ik kijk er nu al naar uit.

Deze week hebben we onze woonkamer aangevuld met een paar mooie stukken van Alex Janmaat in Oudewater. Dat betekent dat sommige dingen plaats moeten maken. In dit geval het kussen dat ik vorig jaar gemaakt heb. Het staat nu op de website om verkocht te worden.



Tassen en petten!

Het is alleen maar tassen wat de klok slaat, de laatste tijd. Helemaal niet erg want dat vind ik geweldig om te doen. Het geeft alleen zo'n bende...

Voor een oud idee waar ik opeens verder mee moest, heb ik een aanslag gedaan op mijn lapjesbak. De kleine lapjes, ik heb ook nog bakken met grote lappen.

Die lapjes heb ik allemaal gesneden in drie verschillende breedtes.

En die stroken weer aan elkaar gezet. Daartussen geborduurde stroken.

Met gevolg dat mijn hele fijne kamertje vol ligt met stroken en lapjes. Normaal is het al bijna niet mogelijk om je kont hier te keren, nu is het alleen mogelijk met hele grote stappen binnen te komen en te gaan zitten. Ach, het went en als deze bevlieging over is, ruim ik de boel weer lekker op!



Naast dit nieuwe/oude project ben ik nog bezig met een tas voor lieve Sonja. Een rode van Fatboy stof met het symbool van Prince erop. Ik had het ding helemaal in mijn hoofd maar dat bleek er  allemaal anders uit te zien in het echt. Dus moest ik weer wat dingetjes bijbestellen. Het wordt uiteindelijk een hele gave tas. Het duurt alleen wat langer. Zal Sonja maar even mailen...

En als ik klaar ben met deze tas, mag ik er nog twee maken! Eén postzaktas en één Londentas. Helemaal leuk!

Zoonlief vroeg gisteren of ik voor hem een pet kan veranderen. Hè, hoezo veranderen?
Nu blijkt het hip te zijn als je pet aan de achterkant open is en zo'n plastic stripje met gaatjes en nopjes heeft. Blijkt een pet die hij in Amerika gekocht heeft, dat niet te hebben. Heeft hij van een ander fout petje het stripje gesloopt en dat mag ik dan weer aan het goede petje zetten.

Fijn dat grenzeloze vertrouwen van je kinderen!

Nieuw voornemen

Het is nog geen nieuwjaar, maar ik heb nu al een nieuw voornemen: Elke dag iets doen wat ik eigenlijk eng vind. Dat doe ik de afgelopen dagen en de meeste dingen blijken lang niet zo eng als gedacht. Ik ben heel blij dat ik me opgegeven heb voor de winterfair in Boskoop. Daardoor heb ik veel nieuwe energie om allerlei leuke dingen te maken.

De kraamset is klaar. Heel leuk geworden en klaar voor de verkoop. Ik heb de badstof/wafeldoek ook in crème gekocht, binnenkort resultaat.

Oudste dochter had op school de etui van haar klasgenootje kapot gemaakt en beloofd dat ze een neiuwe voor haar zou kopen. En wat zeg ik meteen met mijn grote mond: 'dan maak ik er toch eentje voor je". Tuurlijk je hebt nog niet zo veel te doen!
Gisteren had het meisje aan dochter gevraagd of de etui al klaar was anders zou ze een reserve kopen! Tja, toen moest ik wel.

Het was zo klaar met die fatboy stof. Niks afwerken, prettig.

Voor diezelfde dochter ook nog aan het breien geweest. Die gebreide collen zijn natuurlijk heel populair. Maar die hele goedkope zien er niet uit en geven geen warmte (hier spreekt mijn lieve moedertje haha)
Dus de afgelopen tijd heb ik onderstaande collen (en muts die ze niet draagt) gemaakt. Foto's zijn 's avonds met veel kunstlicht gemaakt dus niet helemaal mooi.

Zwarte eenvoud. Zo lekker zacht!

Deze heb ik vorig jaar al gemaakt en draag ik meestal. Afschuwelijk dure wol maar zooooo lekker warm.

Dit is een setje maar die muts draagt ze nooit. Staat best leuk maar als een grietje van 12 iets niet wil dan wordt het lastig...

Dit is zo grappig! Je koopt die lusjeswol en dan met al vingerhakend maak je er deze sjaal van.

Nog nooit zo snel een sjaal gemaakt. Ik deed er 10 minuten over.

Dit is een beetje een probleemgeveal. Want in deze vorm bestaat hij al niet meer. De wol is heel dik en  eigenlijk gepunnikt. Daardoor is het vrij stug. In de huidige vorm is hij gewoon rechtgebreid met hier en daar een kabel. Volgens dochter veel fijner om te dragen.  Daar doe je het toch allemaal voor...