We hebben de foto's nog

Het is gewoon al weer drie weken geleden dat ik wat gepost heb! En ik weet echt niet meer wat ik allemaal in die weken heb gedaan, maar gelukkig hebben we de foto's nog.
Ik weet zeker dat ik met lieve Angelique naar Rijswijk geweest ben naar de quiltbeurs. Dat was uiteraard heel gezellig, maar het lapje waar ik voor ging kon ik niet vinden. Wel een leuk pakket gekocht om een quilt te maken.

Het is een quilt met ruiten en driehoeken. Ik heb vast wat vormpjes neergelegd. Wat ben ik daarom blij met mijn scan 'n cut. Hij snijdt alle vormen keurig uit. De mat ziet er onderhand wel wat rot uit, maar dat komt goed.

Ik wilde ook een handig mandje op het toilet om mijn damesdingen in te doen. Geprobeerd om dat te maken met alleen tafelzeil maar dat ging niet zo lekker. Ik kreeg hem echt niet gekeerd en dan houd je dit over...

Gelukkig heb ik nog een paar lapjes liggen en toen een uitvoering met stof gemaakt.
Hij staat al fijn handig te zijn.

En het leukste dat afgelopen weken is gebeurd is heeft heel veel concurrentie. Er zijn namelijk twee leukste dingen: Grote zoon is aangenomen op de Hogere Hotelschool in Amsterdam en ik heb een nieuwe Mini Cooper! Moeilijke keus toch?

 Hoe vet is hij? Met een ruim zonnedak en hij rijdt heerlijk! Hij is lager dan mijn vorige en eigenlijk is het een hele andere auto.

Ik weet ook wel hoe het komt dat ik geen tijd heb om te schrijven: het is bijna Koningsdag en met het Oranje Comité in het dorp zijn we druk bezig om daar een leuke dag van te maken.

Maar de grootste schuld treft het haken! Ik ben verslaafd aan haken en dan het liefst met  Gilmore girls op Netflix. Of heb ik dat al verteld? Afgelopen weken heb ik deze ribbeldeken gehaakt. Wat een heerlijk werk was dat. Hij is een paar keer uitgehaald en er zijn wat kleuren toegevoegd maar hij is goedgekeurd. En de volgende kan ik al weer beginnen voor zoonlief. Die wil wel een deken straks in Amsterdam.

 In de tussentijd ben ik ook nog aan CAL 2015 begonnen. Dat is ook heel leuk om te doen want elke toer is anders. De kleuren zijn best heftig voor mij maar ik vind hem leuk!

Geen idee hoe groot hij wordt en hoeveel weken er nog komen.
Nu ga ik mijn mooie moeder naar haar zuster brengen. Ze doet het zo goed!

Belofte maakt schuld

Mijn dochters zijn echt de liefste meisjes van de hele wereld. Nog steeds geloven ze dat mama alles kan maken en overal de beste in is! Haha, ze komen er vanzelf wel achter. Oudste dochter (bijna 16) wacht nog steeds tot laat in de avond totdat ik thuiskom zodat ik haar haar kan verven. Die lieve kussen en knuffels zijn dan zo lief.
Jongste dochter (12) vindt ook dat ik heel goed kan naaien en vraagt dus wel eens of ik iets voor haar wil maken. Aan kleding begin ik al lang niet meer, maar wat anders met een lapje wil ik nog wel eens doen.
We waren al heel lang geleden in de Ikea toen ze een leuk stofje zag om een bankje op haar kamer mee te bekleden. Tuurlijk beloofde ik meteen dat ik dat bankje wel even zou bekleden. Geen probleem, stukje schuimplastic halen en hup klaar!
Ik denk dat ik dit al meer dan een jaar geleden beloofd heb en vandaag heb ik eindelijk dat stomme schuimplastic gehaald en het bankje bekleed! Dit was het uitgangspunt...

Het duurde alleen nog even voordat de stof eromheen zat. Ik wilde nog een lekker roggebroodje met geitenkaas eten,

in de tussentijd was ik op de borduurmachine mijn Farmer's Wife aan het quilten,

Waarbij het sjabloon voor mij borduurring heel goed van pas kwam. De blokken zijn 15 x 15 inch en laat dat nou precies de maat te zijn van het sjabloon!

Nu alleen nog de driehoeken aan de rand borduren...

en toen was eindelijk het bankje klaar.

Best leuk geworden, wel mijn hele voorraad nietjes op, haha.

Kijk ook nog even naar hiernaar, mijn paleisje is nog mooier geworden. Fijne rolgordijnen voor de ramen aan de zonnige kant. Zo kan de zon nooit mijn lapjes meer verbleken.