Zaterdagmorgen kwam dan toch het vreselijke nieuws. Willem Wesbeek, onze oude buurman in Den Haag en goede vriend, is overleden.
In maart hoorden we dat hij erg ziek was, maar steeds kwamen er berichten dat een nieuw medicijn zijn leven nog kon rekken. Vol optimisme hebben we zijn laatste verjaardag gevierd en die van zijn zoon. Maar de mailtjes van zijn lieve vrouw werden steeds verdrietiger. En de dag voordat hij overleed schreef ze hoe erg het met hem was. Gelukkig heeft hij niet lang geleden.
Sterkte lieve Cisca en kinderen.
Er is een mooi mens van ons weggegaan. Dat is jammer.
Maar de herinneringen die we aan hem hebben zijn prachtig. Herinneringen aan een heel mooi mens, die genoot van het leven in al zijn simpelheid. Respect!
Een blog met verhalen over tassen maken, machinaal borduren, quilten en wat ik allemaal nog meer doe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Insta is het nu
Al heel lang heb ik hier niets meer gepost. De inspiratie om een heel verhaal te vertellen ontbreekt en het is best veel werk om een beetje...
populaire berichten
-
Het is ff geleden, maar eindelijk heb ik tijd en zin om een post te maken. De afgelopen 3 maanden heb ik van alles gemaakt en dat zal ik la...
-
Al heel lang heb ik hier niets meer gepost. De inspiratie om een heel verhaal te vertellen ontbreekt en het is best veel werk om een beetje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten