Ik hou zo van internet!

Waar zouden we zijn zonder internet? Soms probeer ik het me nog voor te stellen. Of te herinneren hoe het was toen we nog niet alles via internet deden. Ik vind het moeilijk. Het is namelijk niet meer weg te denken uit mijn leven. En dankzij internet staat er hier (klik op hier) een heel leuk artikel op de Telegraaf site op de afdeling Vrouw over mij. Daardoor hebben heel veel mensen mijn webshop en blog gezien. Zo leuk! En dan de reacties op Facebook!
Het was al met al een hele leuke week. Op woensdag zijn manlief en ik met de boot naar Engeland gevaren voor het Bruce Springsteen concert in Sunderland. Dat was helemaal geweldig. We stonden echt dichtbij en wat kan die man nog een show geven ondanks dat hij 62(!) is.


Jammer dat mijn iPhone niet zulke goede foto's maakt maar je ziet wel wat een plezier hij had!

De volgende dag hebben we gewinkeld in een gigantisch winkelcentrum in Gateshead. Wat een berg winkels bij elkaar! Voor grote zoon een Engeland t-shirt gekocht. Misschien helpt het vanavond...

Manlief heeft de Engelse vlag gekocht, dus zij zijn er klaar voor.



In een Frans restaurantje heerlijk geluncht met allemaal kleine hapjes en een drankje. Manlief die een broodje voor me smeert. Het leven is zo goed!

En stel je voor dat ik naar huis ga zonder in een boekwinkel te zijn geweest. Dat is onmogelijk, dus bij de ingang van de boekwinkel hebben manlief en ik elkaar gegroet en zijn allebei een kant op gegaan. Heerlijk gesnuffeld bij de spannende boeken afdeling en uiteraard bij de hobbyboeken. Heb ik er toch weer drie gescoord.

Ik kan zo onderhand een extra plank maken voor al die boeken. Het is een aparte verzameling geworden.

En dan nog iets zo schattigs! We waren deze week bij een vriendin en daar was iemand met een heel schattig hondje. Nou ben ik zo allergisch voor dieren als ik weet niet wat. dus ik aaide het beestje even (ik moest gewoon, hij was zo leuk) en toen ging ik meteen mijn handen wassen. Ik verontschuldigde me bij de mevrouw maar zij zei toen de magische woorden: "Met deze hond zul je geen last hebben"

En toen opeens was ik verkocht! Dus wie weet hebben we binnenkort een familielid van dit schatje!







Tassen maken, wat een hobby!

Ik heb een vrij grote mond als het gaat om dingen maken. Ik zal het uitleggen. Als mensen aan mij vragen of ik iets kan maken, zeg ik bijna altijd ja.
En dan kan het voorkomen dat je ergens aan begint dat in je hoofd  heel makkelijk eruit zag maar in het echie bijna niet te doen is.
Daar komt bij dat ik heel slecht ruimtelijk inzicht heb, en dus alles moet uitproberen in plaats van weten hoe iets uitvalt.

Bovenstaand verhaal gaat een beetje op voor deze tas voor lieve Sonja. Het symbool was vrij makkelijk te digitaliseren  (borduurpatroon maken van afbeelding). Het tasje zelf was geen probleem, maar toen die ringen. Ik had kleinere ringen in mijn hoofd maar die waren te slap om in stevige Fatboy stof te slaan. Dus toch maar de grote erin.

Eerst slechts vier ringen erin, toen kon je zowat niet meer in het tasje komen! Beetje krap dus wat te doen? Een paar dagen laten liggen en 's nachts proberen los te laten. Ik kan daar echt helemaal niet tegen als iets niet wordt zoals ik het graag wil. Grrrr!
Maar gelukkig op een ochtend werd ik wakker met de oplossing. Het kost iets meer ringen maar dan heb je ook wat :)
Toen kwam het hengsel hoofdstuk. Ik snap dus helemaal niet hoe dat werkt met die ringen en klemringen of hoe dat ook heet. Je moet daarvoor om een bochtje kunnen denken en dat kan ik niet1
Na heel veel proberen en uithalen is het me toch gelukt. En mijn humeur is ook meteen weer beter, haha.
En het resultaat is helemaal naar mijn zin. Ik hoop dat Sonja het met me eens is...


Een tasje dat met minder stress gepaard ging is voor lieve Peet. Ja, ik vind al mijn vriendinnen lief!
En vooral als ze een tas van me willen hebben.

Peet wilde graag het London tasje hebben, maar dat was binnen no-time verkocht. En eigenlijk maak ik tassen het liefst maar één keer. Voor Peet maak ik echter graag een uitzondering. Hij is ook niet helemaal hetzelfde. Hij is groter, er zit een andere voering in en andere knopen op de zijkant.



Dus eigenlijk een heel ander tasje!
Binnenkort gaan we afspreken voor een bakkie en dan neem ik hem mee voor haar! Ik kijk er nu al naar uit.

Deze week hebben we onze woonkamer aangevuld met een paar mooie stukken van Alex Janmaat in Oudewater. Dat betekent dat sommige dingen plaats moeten maken. In dit geval het kussen dat ik vorig jaar gemaakt heb. Het staat nu op de website om verkocht te worden.



Tassen en petten!

Het is alleen maar tassen wat de klok slaat, de laatste tijd. Helemaal niet erg want dat vind ik geweldig om te doen. Het geeft alleen zo'n bende...

Voor een oud idee waar ik opeens verder mee moest, heb ik een aanslag gedaan op mijn lapjesbak. De kleine lapjes, ik heb ook nog bakken met grote lappen.

Die lapjes heb ik allemaal gesneden in drie verschillende breedtes.

En die stroken weer aan elkaar gezet. Daartussen geborduurde stroken.

Met gevolg dat mijn hele fijne kamertje vol ligt met stroken en lapjes. Normaal is het al bijna niet mogelijk om je kont hier te keren, nu is het alleen mogelijk met hele grote stappen binnen te komen en te gaan zitten. Ach, het went en als deze bevlieging over is, ruim ik de boel weer lekker op!



Naast dit nieuwe/oude project ben ik nog bezig met een tas voor lieve Sonja. Een rode van Fatboy stof met het symbool van Prince erop. Ik had het ding helemaal in mijn hoofd maar dat bleek er  allemaal anders uit te zien in het echt. Dus moest ik weer wat dingetjes bijbestellen. Het wordt uiteindelijk een hele gave tas. Het duurt alleen wat langer. Zal Sonja maar even mailen...

En als ik klaar ben met deze tas, mag ik er nog twee maken! Eén postzaktas en één Londentas. Helemaal leuk!

Zoonlief vroeg gisteren of ik voor hem een pet kan veranderen. Hè, hoezo veranderen?
Nu blijkt het hip te zijn als je pet aan de achterkant open is en zo'n plastic stripje met gaatjes en nopjes heeft. Blijkt een pet die hij in Amerika gekocht heeft, dat niet te hebben. Heeft hij van een ander fout petje het stripje gesloopt en dat mag ik dan weer aan het goede petje zetten.

Fijn dat grenzeloze vertrouwen van je kinderen!

zoek de verschillen

Twee weken achter elkaar op een markt gestaan, daar leer je een hoop van. Belangrijkste is dat je niet naast een rommelmarkt gaat staan, want dan vindt iedereen je spullen erg leuk maar veel te duur!
Geeft niks, de reacties overal waren al erg leuk en wellicht een paar potentiële klanten.

Dit was in Noordwijk op het Vuurtorenplein.

Dit was in Aarlanderveen op het kerkplein.

Ja, misschien verkoop ik die quilt ook nog wel eens. Maar hij is ook meteen een mooie achtergrond.

Verder lekker aan het naaien geweest. Broek van naailes is klaar en helemaal naar mijn zin. Mooie schoentjes eronder gekocht en een leuk shirt. Voor de foto heb ik me niet echt opgedirkt, het gaat nu om de broek.

De schoenen kun je een beetje zien, heel leuk met strikken aan de achterkant en natuurlijk een mooie sleehak.

Nog een keer zoek de verschillen! Ik kreeg heel veel leuk reacties op het buideltje in Londenstof, dus heb ik er nog maar eentje gemaakt in Landkaarstof.

Natuurlijk ook weer verkrijgbaar in de webshop.