Niks in te halen maar toch!

Zo, we zijn weet thuis na een weekje zonovergoten Zwitserland. Wat een heerlijke vakantie was het weer. Met de hele familie in een mooi appartement en heerlijk weer om te skiën.
En het leukste was dat mijn kleine nichtje meeging! En als je de hele week een kleintje van bijna negen maanden om je heen hebt, krijg je inspiratie. En daar moet je meteen aan toegeven want ik heb meer dan een week niets gedaan. Moet je toch een beetje inhalen :)

Dus hydrofiel luiers geverfd en geborduurd! Het uitkiezen van een leuk patroontje duurde nog het langst omdat ik zoveel patroontjes heb, die allemaal leuk staan.
Ook nog een setje gemaakt in/op wit.

Komt ook nog een setje voor jongens aan.

Ze gaan natuurlijk ook op de webshop  en ik ga er nog een zwikkie maken voor de markten die eraan komen.
Op een leuke site van mooimam! kwam ik dit tegen: Het gouden boekje van Hondje Eigenwijs in stof. Dat ga ik maken voor mijn lieve Auri. Ik heb het originele boekje ook maar even besteld want ik weet echt niet wat de goede volgorde is van de plaatjes. En er staat geen tekst bij dus dan moet de volgorde wel kloppen!

Voor lieve Lien heb ik voor de vakantie nog een rugzak zitten maken voor haar oudste dochters verjaardag. Het moest een Eastpak worden, maar dan in postzakstof. En er moest een rits met zak binnenin zitten. met andere woorden: een gevoerde rugzak maken!
Heel veel werk geweest om alleen al het patroon te maken dat nog goed in elkaar paste, maar het is gelukt!

Voorkant

Achterkant

Binnenkant

En zo zijn we weer lekker bezig. Maar voorlopig nog wat meer luiers borduren en bij DaWanda mijn shoppie verder bouwen. Ja, moeders gaat internationaal! Kijk maar even op de site bij ivy1965.

Bevallingsverhaal

Ja hoor het is eindelijk gelukt. De walvis is geboren. Wat is dat een gedoe geweest. Maar kijk ff hoe lief hij/zij geworden is.

En ik ben wel trots op het stofje, dat is nergens in Nederland verkrijgbaar!
Dus iedereen die mijn lieverd koopt heeft een absoluut uniek exemplaar.

En aan andere unieke exemplaren die ik maak kan vanaf nu ook een zwart labeltje. Soms staat dat net iets chiquer...

Bijna Valentijn!

Het moet je zijn opgevallen dat het bijna Valentijnsdag is, want overal word je doodgegooid met hartjes en allerlei lievigheden die daar bij horen.
Zelf hebben manlief en ik al jaren geleden besloten om het aan ons voorbij te laten gaan.
We zijn gewoon elke dag lief voor elkaar!
Maar in de winkel zag ik weer wat leuks van Clover. Hartjes pompons!
Het is nog best lastig om een beetje mooi hartje te krijgen maar als je een beetje geconcentreerd je wolletje erom heen draait lukt het wel.

Het is een heel raar apparaat en ik heb echt respect voor degene die dat uitgevonden heeft!

Nog even een update op de walvis: dit is voorlopig het beste model:

Kijk ff naar dat oogje hoe goed dat gelukt is. Ik ga hem nog iets groter maken zodat hij makkelijker te keren is. Die rotstaart is zo smal...

Walvis deel 2 en een gepimpte tas.

Soms is het zo lastig om een beetje pakkende titel voor een bericht te verzinnen.
Daarom nu maar gewoon waar ik het over ga hebben, geen verrassingen deze keer.

Eerst die walvis. Langzaam maar zeker komt er een beetje vorm in. Ik blijf maar schaven en veranderen. Maar gisteren kwam mijn kleine nichtje en die vond hem leuk. Voor zover een grietje van acht maanden dat aan kan geven. Ze gooide hem in ieder geval niet met een vies gezicht aan de kant...

Kom ik ook eens van die stof af, haha. Ik vind dat namelijk lelijk spul.

Ik heb er ook nog eentje geprobeerd met aan de andere kant een ander stofje. Helaas die kreeg ik niet gekeerd want de staart was een beetje te smal. Hij belandde dus in de prullenbak.

Ziet er zielig uit zo'n onopgevuld beest zonder flappers aan zijn staart uiteinde. Maar soms moet je keihard zijn en iets weggooien.


Maar deze week komt er waarschijnlijk nog een beest uit dat verkoopbaar is. Hou me in de gaten :)

Dan die tas: Al jaren gebruik ik voor naailes een tas die ik kreeg na een bestelling bij Omoda. Leuke tas van vilt. Precies goede maat, alleen dat logo. Dat stond me al tijden tegen.
En opeens wist ik het. Even bij mijn vrienden van  Urban Threads gekeken en toen aan de gang.

Natuurlijk moest het iets met naaien te maken hebben. Maar niet te truttig. Nou, dat is gelukt!
Tas gesloopt en aan de oude binnenkant geborduurd.


Vette tas toch weer? Sewing does Rock!